VIDEO: Co zmieni uchwała Sądu Najwyższego?

Sąd Najwyższy ponownie uznał, że roszczenia banku i konsumenta są niezależne. Oznacza to, że sądy powinny rozliczać nieważne umowy frankowe zgodnie z zasadą dwóch kondykcji. Uchwałę III CZP 6/21 z 7 maja komentuje adwokat Rafał Przybyszewski.

Tzw. siódemkowy skład Sądu Najwyższego zbiera się, by rozstrzygnąć najważniejsze porblemy prawne, które nurtują sędziów. Tym razem sędziowie odpowiadali na pytania Rzecznika Finansowego.

ważna uchwała dla frankowiczów

Kredytodawca może żądać zwrotu świadczenia od chwili, w której umowa kredytu stała się trwale bezskuteczna, czyli od ogłoszenia wyroku. Roszczenia frankowiczów o zwrot wpłaconych rat też stają się wymagalne dopiero od świadomego zakwestionowania umowy kredytowej. W tym przypadku nie występuje dziesięcioletni okres przedawnienia od dokonywania poszczególnych wpłat.

Niedozwolone postanowienie umowne jest od początku, z mocy samego prawa, dotknięte bezskutecznością na korzyść konsumenta- uzasadnia Sąd Najwyższy.

„Jeżeli umowa kredytu nie może wiązać, konsumentowi i kredytodawcy przysługują odrębne roszczenia o zwrot świadczeń pieniężnych (…)” – powiedział prezes Izby Cywilnej Sądu Najwyższego sędzia Dariusz Zawistowski.” Kredytodawca może żądać zwrotu świadczenia od chwili, w której umowa kredytu stała się trwale bezskuteczna” – dodał.

„Skoro bank nie może do czasu definitywnego upadku umowy domagać się zwrotu świadczenia spełnionego na jej podstawie, a w szczególności zwrotu kapitału udostępnionego konsumentowi, to nie może również rozpocząć biegu przedawnienia tego roszczenia”

Analiza umów frankowych

Darmowe konsultacje umów frankowych odbywają się w Kancelarii Frankowej w Bydgoszczy. Podczas konferencji z adwokatem klient dowie się, czy w jego umowie kredytowej znajdują się klauzule abuzywne. Adwokaci wyliczają szacunkowe korzyści, jakie może przynieść proces, zarówno w przypadku unieważnienia umowy jak i jej odfrankowienia.

dlaczego umowy frankowe są wadliwe?

Sądy coraz częściej wskazują w uzasadnieniach wyroków, że umowy frankowe zawierają tzw. niedozwolone postanowienia umowne. Niektóre klauzule umowne są nieuczciwe, bo pozwalają bankowi na samodzielne ustalanie kursu franka szwajcarskiego zarówno przy wypłacie, jak i spłacie kredytu. Umowy kredytowe były tak celowo skonstruowane, że pozwalały, aby Bank mógł samodzielnie, według własnego uznania ustalić wysokość kursu przeliczeniowego waluty, a w konsekwencji także wysokości zadłużenia i rat kredytowych. Oznacza to nic innego, jak to, że frankowicz był oszukany już na etapie podpisania umowy kredytowej, bo gdyby nawet zdecydował się w dniu wzięcia kredytu spłacić go – traciłby kilka tysięcy złotych.